Pilav ve Tartışma Yeri: Sarkis

Sarkis, Pilav ve Tartışma Yeri, 1995 || ARTER Koleksiyonu || Sanatçının izniyle

Türkiyeʼde kavramsal sanatın önde gelen isimlerinden olan Sarkisʼin 1994 yılında, İstanbul’un Çukurcuma semtinde rastladığı 19. yüzyıldan kalma bir Osmanlı kazanı onda yeni bir sergi fikri uyandırdı. 1995 yılında gerçekleşen 4. Uluslararası İstanbul Bienali’nde sanatseverleri karşılaştığı Pilav ve Tartışma Yeri başlıklı yerleştirmesi, içi nohutlu pilavla doldurulmuş bir kazan, üzerinde “Pilav ve Tartışma Mekânı” yazan neon bir avize ve kazan etrafında tartışmayı mümkün kılan dairesel bir oturma düzeninden oluşuyordu. Eser sergi için hem buluşma hem de kaynaşma mekânına dönüştü: Sanatçılar ve ziyaretçilere, bir yandan yemeklerinin tadını çıkartırken, diğer yandan tartışabilecekleri bir alan sundu. Yerleştirmenin ana fikri, hazırlık süreçlerini ve kullanılan malzemeleri etkileyen toplumsal güç ve statü farklılıklarından bağımsız olarak yemek yapmanın ritüelistik yönlerine dikkat çekmekti. Sarkis, bu çalışması için Anadolu’nun mütevazı, geleneksel bir yemeğini seçerek sanat sahnesinde kurum, sanatçı ve izleyici arasındaki sembiyotik ilişkiyi vurgularken misafirperverlik ve şölen duygularını da harekete geçirdi.